Елтаңба ауыстырса ел түзеле ме?.. Құрылтай өтті. Атырауда. Ел басшысы қатысты. Түйткілді айтты. Қазақтың болашағына алаңдаушылық танытты. Насыбай жайлы пікірін білдірді. Бұрын «насыбайды» шалдар атушы еді, қазір жастар атады. Бұрын «насыбайды»аршадан, аққайыңның күлінен дайындаушы еді. Қазір құстың қиынан дайындайды. Несі айтамыз ішкеніміз ірің, жегеніміз желім. Құрылтай өтіп жатыр экранға емес-соткадан қарадым. Сайтан қорапты көрмегелі қай заман? Ток-шоудан шаршаған халық, бетбақтың аудиториясынан бая-ғыда безінген. «Қалаулым», «Қаламаймын», «Тыңдамаймын», «Өреміз», «Көреміз», «Астарлы ақиқат» т.б одан басқа түк жоқ. Сосын баяғы саясат. Күлтөбенің басындағы насыбайын түкіргендердің бәлдуі. Құрылтайда қазақтың жайы сөз болатын шығар деп,тыңдап отыр едім. Аяқ астынан «шаруа шықты» біреу қоңырау шалып жұмысын айтты. Сонсоң құрылтайдағы жағдайды «тарс еткізіп» есімнен шығарып жіберіппін. Кешке оқыдым. Елтаңба ауысады дегенді. Елтаңба тәуелсіздігіміздің алғашқы байлығы. Көзімізді ашып көргеніміз, басымызды иіп тәу еткеніміз осы Елтаңба. Қазақтың жетпіс жыл емес-екі жүз елу жылдан соң барып бодандықтан, бұғалықтан басы босағанда өз алдына ел болғанда жасалған басты құндылығымыз болатын. Енді ауысады. Ауыссын. Мен айтам. Сіз айтасыз. Ол айтады. Жамырап барлық қазақ айтады. Ал басқа ұлтқа Сіз не істеп жатсаңыз да бәрі-бір. Қазаны қайнаулы, малы союлы, ұйқысы тыныш, күлкісі күміс. Құрылтай аяқталды. Тапсырыспен посттар шыға бастады. Үкіметтік ұйымда істейтіндер жамырап пост салып жарысты. Құптаймыз деп. Дұрыс айтады деп. Дұрысы, дұрыс шығар!.. Бірақ «но»-сы бар. Алдымен басқаны түзеп алайықшы. Халықтың жағдайын айтам. Биылғы жылы барлық жерде, әсіресе Солтүстік өңірде жылқы қынадай қырылып жатыр. Тебіндегі түз малы еді, қар қалың, тіске басар далада шөп те, шөмеле де, шөңге де жоқ. Биелер құлын тастап, жылқы жарықтық босып кетіпті. Тіпті ірі шаруашылықтың малы шатқаяқтап жатқанға ұқсайды. Жылқыға биыл зауал келді. Жұт келді. Жылқыны кім ұстайды? Әрине ата кәсібім деп қазақ ұстайды. Астауын толтырады. Тақымын толтырады. Әйтеуір жылқы қазақ үшін-әу бастан басты байлығы. Ақырындап бұның да қадірі кетіп барады. Иә, мен кейде түсінбеймін. Түсінетіндер жауап берсе екен. …91 жылы егемендігін алғанда халықтың жоқшылықпен қысты. Нансыз, әнсіз, түксіз қалды. Дүкен босады. Халық шеттен тауар әкеліп өз қотырын өзі қасыды. «Бутя»-ның купондары шықты. Халық сабылды. Үміт күтті. Онысының арты сұйылып ол купон «кәкә болып» қала берді. …98-2000 жылдары 2050-ге бағдарлама құрып қойып «РНН мен СИК» деген пәлесін шығарды. Ол болмаса жұмысқа алмайды. Сол кезде осы екі парақ қағазды былай қойып кейбір адамдар «төлқұжатқа» қол жеткізе алмай жүрді. Сол үшін тағы сабылды. Әйтеуір жыл сайын бірдеңе шығады. Латын әліпбиіне ауысамыз. Әлемді аузымызға қаратамыз деп 2025 жылға бағдарлама құрылған-ды. Келер жылы «латын әліпбиінің» жылы еді. Кирилицадан құтыламыз деп мемлекеттік рәміздерді пытырлатып ауыстырды. Қаншама қаражат кетті. Кім алды, кім ауыстырды, кімге ыңғайлы болды. Ақыр аяғы жұмыстың соңы итжеме болды. Жыл сайын болмашы нәрсеге көңіл аударып, мемлекеттен миллиардтап қаражат бөліп жағдай жасап жатырмыз дегеннен ештеңе шықпайды. Бая-шая. Бақ-шақпен уақытымыз өтіп жатыр. Әрекет көп. Берекет жоқ. Қазақ үшін ақиқат кебінін сүйреп жүр. Жатқан жері даладай, Екі өркеші баладай, Азу тісі қаладай, Жабуы жамшыдай, Құйрығы қамшыдай, Бура сойған не сұмдық! енді болды. Абзалы сол. Референдум арқылы бі-раз мәселені шешеміз. Оң шешімін шығарамыз деп айтты. Дұрыс шығар деп басында мән бермегем. Енді сол рефендумнан қорқа бастадым. Өткенде өсектордың біреуінде ішіміздегілер ақырындап мәселе көтеріп жатыр «Рефендум өткізіп, көрші елге бағынышты болып, баяғы ескі СССР-ді қайта құрсақ!» деп. Мәссаған оттаубай!.. Ыршып түстім. Саясаттан сүрінсең мертігесің деген. Түбі оңбай таяқ жеп мертігіп қалмайықшы осы! Референдумды жалғыз Қазаққа қана өткізіп жатқан жоқ «жалпы қазақстандықтарға» өткізеді.
22:56
Ал өзіміздің ішімізде сыртқа қарап ұлитын қаракөзіміз қаншама!? Мысалы анау «Северный Аслан» деген күнде қақсайды. Күнде айтады. Біреуіміз мәу дей алмай отырмыз. Оған әу десең, Северный емес сен кінәлі боласың!.. Енді Елтаңба ауысады. Жә, ауыстырсын. Айтқанымызбен, жазғанымызбен келіп-кетері жоқ. Айтылды. Демек бұйрық екі қайталанбайды. Орындалады. Бірақ ұзын көшке ілескен қазақтың күні, күн өткен сайын әлсіреп таусылып бара жатыр. Қымбатшылық. Баяғыдай емес, халықтың көзінде мұң бар. Ертеңгі таңды. Ертеңгі кешін ойлайтын шығар!? Солай-ау! Анаған -мынаған миллиардтап ақша шашқанша алдымен халықты сүліктей сорған, сүйрік тілді Банктердің несие пайызын қысқартып берсе ғой. Әйтпесе қайғыңды күлгенше, көрешекті көрге кіргенше деп жүрген қазақтың қазіргі күйі биылғы қыста жұтқа ұшыраған көтерем жылқыдай. Әйтеуір бәрін ауыстырамыз деп жатыр ғой «стан» деген сөзді қысқартып Қазақия елі деп ауыстырсын. Сонымен шаруа бітер. Бәлкім ел түзелер. Бірақ менің сөзімді кім тыңдайды? Айқай салам. Жартас жаңғырар. Сосын дауыс қаңғырардың кері. Ақиқатқа Алла разы. Ренжитін адам ғана. Мынаны неге жазды деп жазғыра көрмес! Ойымды айттым. Тең құқылы елде тұрам һәм демократия! Бурабайдың Жеңісі